South Azerbaijan Tabriz Goey Mosque_-_Güney Azərbaycan Təbriz Göy Məçid_-_تبریز گوی مچید

«گؤک متجید» («مسجد کبود») یا «مسجد جهانشاه» در تبریز؛ از یادمان‌های دولت ترکمنی قارا‌قویونلی. این مسجد در قرن ۱۵ میلادی، به دستور جهانشاه، سلطان قاراقویونلی احداث شد و به روزگار آبادانی، از شاهکارهای معماری زمانه بود.

این مسجد طبق کتیبهٔ سردر آن در سال ۸۷۰ هجری قمری و ۱۴۶۵ میلادی و در زمان سلطان جهانشاه مقتدرترین حکمران سلسله قره‌قویونلو، از امپراطوری های تــُـرک، و به دستور دختر او صالحه خانم بنا شده‌است.
سبک معماری این بنا به شیوه معماری تورکان در سرتاسر جهان است.
  - اولیا چلبی، سیاح مشهور عثمانی که در قرن هفدهم از این بنا بازدید کرده، می‌نویسه: «درگاه مسجد جهانشاه، بلندتر از طاق کسری‌است. بنایی عالی می‌باشد که با کاشی‌های زیبا آراسته گشته و گنبدهای بلندی دارد […] جامع دل‌انگیزی است که هر کس داخل شود، دلش اجازه بیرون شدن را نمی‌دهد.لیکن شیعیان غالب‍ا از رفتن بدان مسجد خودداری می‌کنند»؛

- ژان باتیست تاورنیه، جهانگرد فرانسوی قرن هفدهم نیز درباره مسجد کبود عنوان می‌کنه: «ایرانی‌ها آن را متروک رها کرده‌اند و بدان، مانند معبد کفار نظر می‌کنند، زیرا معتقدند که پیروان اهل تسنن آن را بنا کرده‌اند»؛

- پاسکال کوست، شرق‌شناس و معمار فرانسوی قرن هجدهم نیز این مسجد رو تحت عنوان «مسجد سنی» به تصویر کشیده 

به جای اخبار جعلی، باستان‌شناسی ویران‌شده ایران را دریابید

ماه گذشته گزارشی به سرعت فضای خبری حوزه باستانشناسی ، به ویژه رسانه های ایران را تحت تاثیر قرار داد. شبکه اسکای نیوز با پخش گزارش کوتاهی از قول دو برادر ایتالیایی علاقمند به اکتشافات باستانی، خبر از کشف بقایای یک ارتش ۵۰ هزار نفره هخامنشی در بیابان های مصر داد.

اگر چه محافل باستان شناسی در خارج از ایران واکنش چندانی به این گزارش خبری نشان ندادند اما ماجرا درداخل ایران این گونه نبود. سایت ها ، وبلاگها ونیز خبرگزاری های رسمی و نیمه رسمی و همین طور روزنامه ها ی مختلف، به آن واکنش های مثبت نشان دادند.

بایرام در گنجینه واژگان ترکی_-_نوروز میراث ملی مردم آذربایجان

عید نوروز زیباترین و قدیمی ترین روز برای سپاسگزاری از خداوند و روز خروج ترکان از ارکنه قون است. آیینی که در نقطة مشترک فهم، اندیشه و رفتار ترکان جای گرفته است. قدیمی ترین مراسم ترکان که مفاهیم طبیعت، خدا و انسان را در محدودة دینی گؤگ ترکها یعنی باورهای شمنی و قامها در برمی‌گرفت.

به گزارش دورنانیوز، بایرام در زبان ترکی از ریشه «بایراماق» یعنی جشن گرفتن است.[۱] افراد هر ملتی متناسب با محیط جغرافیایی و ساختار باورهای خود، روزهایی را به عنوان عید جشن می گیرند. اگرچه «بایرام» در معنای کلی به معنای «جشن» است ولی چون مهمترین جشن در میان ترکان، جشن روز آغاز بهار است، از آن به عنوان «بایرام» در معنای کلی نام برده می شود. آنچه که روشن است جشن آغاز بهار در ابتدا فاقد هر گونه درونمایه دینی بوده و تماماً با آیینهای کشاورزی ارتباط داشته است ولی با گذشت زمان این جشن پیچیده تر شده و در ساختار باورهای اساطیری و دینی ترکان جای گرفته است. 

گوشه ای کوچک از جعل تاریخ توسط کوروش پرستان و پان فارسها : نگاهی نو به زبان و خط هخامنشیان یا همان فارسی باستان

چند سال پیش یادم نمیره زمان دانشگاه یک روز سر کلاس خطوط و زبانهای ایران باستان که از واحدهای مهم رشته باستان شناسی است نشسته بودیم و استاد ما خانم اسکندری که مثلا متخصص زبانهای باستانی ایران بوددر مورد زبان و خط دوره هخامنشیان صحبت میکرد و توضیح میداد که زبان فارسی امروزی برگرفته از زبان فارسی هخامنشیان است زیرا که انها به به زبان فارسی باستان صحبت میکردند و....
از استاد اجازه گرفتم و گفتم که اگر امکانش هست من چند جمله از زبانی که هخامنشیان استفاده میکردند بر روی وایت برد بنویسم و سپس سوالم را مطرح کنم و استاد نیز اجازه داد.

الفبای رونی (رونیک) ترکی - اولین الفبای جهان

الفبای باستانی ترکی(ترکان مخترعین الفبا)

The Turkic origin of Alphabet

الفبای رونی (رونیک) ترکی -اولین الفبای جهان

وجود کتیبه های ترکان باستان در همه تمدن های باستان جهان

خط رونی(رونیک)
اولین کتیبه های باستانی جهان با خط رونی(خط رمزگونه) نوشته شده اند. این خط گاهی بصورت نماد های تصویری (مصر باستان)  و گاهی هم بصورت الفبای رونیک باستان(futhark)  است که این شکل الفبایی تکمیل شده همان تصویر ها هستند.نکته جالب این است که این کتیبه های رونی به شکل ابتدایی در تمامی تمدن های باستان وجود داشته اند.

تصویر1:کتیبه های گؤک تورک آخرین و تکمیل شده ترین شکل رونی

آذربایجان زیر طغیان مهمانان ناخوانده / حسن معبودی

بزرگترین موفقیتهای حرکت ملی آزربایجان

یکی از بزرگترین موفقیتهای حرکت ملی آزربایجان این است که با سعی و تلاش فراوان موفق شده است روند و سرعت آسیمیلاسیون و الیناسیون را که به صورت سیستماتیک توسط شونیسم فارس در آزربایجان اعمال می شود را کند نماید. اهمیت این مسئله وقتی آشکار می گردد که بدانیم شونیسم فارس دارای حمایتها و پشتوانه حکومتی است. در مقابل هیچ نوع حمایت و پشتوانه دولتی برای حرکت ملی آزربایجان وجود ندارد. یعنی در یک طرف لشکری از برنامه ریزان، متخصصان، نویسندگان، خطیبان، سیاسیون، ماموران حکومتی و انواع و اقسام رسانه های گروهی و مراکز پژوهشی و آکادمیک و مدارس با بودجه های دولتی وجود دارد. ولی در طرف مقابل تنها انسانهایی هستند با دستان خالی و بدون حتی امکانات اولیه و با قلبی پر عشق و افکاری بلند؛ که قدم در راه اعتلاء آزربایجان و هویت تورکی آن گذاشته اند. و این یعنی نبردی نابرابر. ولی با وجود این نابرابری با تلاش های فداکارانه هویت طلبان آزربایجانی در طول بیست سال گذشته، آزربایجان توانسته است از ورطه نابودی ملی نجات پیدا کرده و قدم در راه پاسداشت و اعتلای هویت ملی خود بردارد. و این همان چیزی است که شونیسم فارس را دچار حیرت کرده است چرا که انتظار این مبارزه، تلاش ومقاومت توسط آزربایجانیها را نداشت. به همین دلیل است که در بسیاری از مواقع و حوادث دچار سردرگمی شده و تنها کاری که در آن تبحر ویژه دارد یعنی رفتارهای سرکوبگرانه و فاشیستی را اعمال می کند. در واقع این نوع حرکتها نشان دهنده این امر مسلم است که سرعت سیاستهای شونیستی در آزربایجان بسیار کند شده است و شونیسم فارس دیگر قادر نیست نتایج دلخواه خود را از به کار بردن این سیاست‌ها بگیرد. روندی که امید می رود با تلاش های همه جانبه فعالین ملی آزربایجان در آینده ای نه چندان دور کاملا بر عکس نتیجه داده و بساط شونیسم فارس و کباده کشان نژاد پرستش را برای همیشه از وطنمان آزربایجان برچیند.